Wiosna najlepszą porą roku :D .

Hej Wam :).

Ostatnio stwierdziłam, że to jednak wiosna, a nie lato jest moją ulubioną porą roku. Ostatnimi dniami w mgnieniaoku rozwinęły się liście na drzewach, zrobiło się przyjemnie ciepło, przyroda rozkwitła po kilku kroplach wiosennego deszczu połączonego z przystępną temperaturą. Uwielbiam tak po tej długiej zimie usiąść sobie teraz na balkonie i po prostu odczuwać; wyłączyć myślenie a włączyć zmysły: podziwiać, wąchać zapach, słuchać śpiewu ptaków i szumu liści, delektować się ciepłem. Tylko czegoś do smaku brakuje i byłoby idealnie, tylko... jaki smak jest podporządkowany wiośnie? Co do lata nie mam wątpliwości - jest to soczysty arbuz, albo po prostu inny owoc. A wiosna? Może twaróg? Nie, nie przepadam za nim. Może skupię się na pozostałych czterech zmysłach. W sumie planowałam pisać tą notkę, właśnie na balkonie, ale jest jeszcze wcześnie (te słowa piszę o 10:30) i niezbyt ciepło.

Lato to już nie to samo co wiosna. Latem przyzwyczailiśmy się już do wysokich temperatur, są powszechne, a niekiedy ciążą nam. Latem przyroda jest już od pewnego czasu w podobnym stadium i nic nas już nie dziwi.
Wiosną to co innego - pierwsze dni ciepła cieszą o wiele bardziej, doceniamy to niczym coś cennego, co na pewien czas utraciliśmy, ale jednak ciągle do nas wraca. Pierwsze kwiaty, pierwsze liście, kwiaty bardziej do podziwiania wzrokowego, a liście budzą we mnie refleksje nad świeżo zaczętym życiem. Lubię obserwować młode listki, których z dnia na dzień pojawia się coraz więcej, najpierw na brzozach, później na innych drzewach.

Zdecydowanie wiosna jest moją ulubioną porą roku. Również z tego względu, że to czas świąteczny - czas zmian naszego życia. Zazwyczaj nie jakoś radykalnie, lecz subtelnie. Wszystko ma wartość, chociażby jedna zmieniona w nas myśl, która kiełkuje i wydaje plon w niespodziewanych momentach.
Mówi się powszechnie, że wiosna to czas zmian. Z ubolewaniem jednak stwierdzam, że ostatnimi czasy te zmiany kreuje się bardzo często jako "odchudź się, ćwicz!". Ładne ciało, wiadomo - każdy chce. Ale co z tych zmian, gdy będą one solo, bez ducha? Pustka wciąż pozostanie. Lepiej zawsze kwitnąć duchowo, rozwijać to "coś" co nie do końca jest namacalne. Duchowo też można chudnąć - ze złych przyzwyczajeń i zachowań, które nas niszczą.
A fizyczne ćwiczenia połączone z duchowymi... dobry pomysł w sumie. Po co się ograniczać :). Szczerze to mi przydadzą się te i te, bo jeśli chodzi o fizyczność to mam mega problemy z kręgosłupem i mam zalecenie - dużo ruchu! Ok, więc niech tak będzie :).

Ostatnio ruch sprzyja mi tak sobie, bo jeżdżę dużo samochodem. Narazie tylko kurs, ale już niedługo... obym zdała :). Uwielbiam jeździć, dziś na 16 mam kolejne jazdy, już nie mogę się doczekać <3. Świetnie się czuje za kółkiem, jednakże chciałabym od razu zbyt szybko jeździć, a nie można hihi okok niech będzie ;). Obym zdała egzaminy, trzymajcie za mnie kciuki!

Edit: Wróciłam ze szkoły, jest 15.20 . Uaa pierwsza w tym roku burza super ;D.  I jeszcze ten grad, hah nastrojowo nie powiem ^^. I tęęcza jak pięknie <3. Oby się jednak do 16 skończyła, chociaż... mogę jeździć w deszczu why not, tylko trzeba będzie jeeszcze woolniej.

Tak zmieniając temat to ... nie wiem już o czym pisać, więc zostawię Was ze zdjęciami :).

*sorki za jakość, robione tel*

  


 

 i obrócone na koniec coby nie było haha ;)

Angelika oczywiście pozdrawiam ^_^.

To tyle na dziś
Trzymajcie się
Paaaa! :)